ਭਾਰਤ ਦੀ ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ ਕਾਨੂੰਨ ਪਾਸ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਿਰਫ਼ 2800 ਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨਾਲ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਏ ਕੇਂਦਰੀ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲ (ਸੀਆਈਐੱਸਐੱਫ) ਦੇ 50 ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸਿਰਫ ਗਿਣਤੀ ਵਧੀ ਬਲਕਿ ਰੂਪ ਰੰਗ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਾਧਾ ਉਸੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਇਜਾਫਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟਾਂ, ਫੈਕਟਰੀਆਂ, ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਅਦਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡਿਆਂ ਅਤੇ ਮੈਟਰੋ ਰੇਲ ਸੇਵਾਵਾਂ ਤੱਕ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇਹ ਫੋਰਸ ਵੀਆਈਪੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਮਾਂਡੋ ਓਪ੍ਰੇਸ਼ਨਜ਼ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਅਮਨ-ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਅੱਗ ਬੁਝਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਭਾਰਤ ਦਾ ਇਹ ਕੇਂਦਰੀ ਆਰਮਡ ਪੁਲਿਸ ਸੰਗਠਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਨਿੱਜੀ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। 10 ਮਾਰਚ 1969 ਨੂੰ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਈ ਸੀਆਈਐੱਸਐੱਫ, ਦਰਅਸਲ 15 ਜੂਨ 1983 ਨੂੰ ਪਾਸ ਹੋਏ ਇੱਕ ਕਾਨੂੰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਫੌਜ ਬਣ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ 3 ਬਟਾਲੀਅਨ ਵਾਲੇ ਸੀਆਈਐੱਸਐੱਫ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 1 ਲੱਖ 62 ਹਜ਼ਾਰ ਦੇ ਅੰਕੜੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਗਈ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਐਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਇਹ ਸਾਰੇ ਕੇਂਦਰੀ ਆਰਮਡ ਪੁਲਿਸ ਸੰਗਠਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਔਰਤਾਂ ਵਾਲੀ ਫੋਰਸ ਵੀ ਹੈ। ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਰਾਮਨਾਥ ਕੋਵਿੰਦ ਅਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨਰਿੰਦਰ ਮੋਦੀ ਨੇ ਸੀਆਈਐੱਸਐੱਫ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ 51ਵੇਂ ਸਥਾਪਨਾ ਦਿਵਸ ‘ਤੇ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।
ਕੁਲ ਮਿਲਾ ਕੇ, ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾਏ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਹੁਣ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰਾਲੇ ਅਧੀਨ ਸਿਰਫ਼ ਪੁਲਿਸ ਬਲ ਨਹੀਂ ਹੈ ਬਲਕਿ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਦਾ ਰੱਖਿਅਕ ਵੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਹ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। 349 ਯੂਨਿਟਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਵਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ 103 ਅਦਾਰਿਆਂ ਦੇ ਕਾਂਪਲੈਕਸਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਵਰ ਵੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੰਭਾਵਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੀਆਈਐੱਸਐੱਫ ਹੀ ਲਗਾਤਾਰ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਸਭਤੋਂ ਵੱਧ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਵਾਲੀ ਕੇਂਦਰੀ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਫੋਰਸ ਹੈ।